Nimfa widelnicy - sposób na pstrągi
Widelnice to owady uskrzydlone o rozwoju z przeobrażeniem niezupełnym – najkrócej mówiąc nie występuje stadium poczwarki. Nimfa podczas ostatniego zrzucania wylinki przekształca się w dorosłego osobnika.
Zasiedlają rzeki i strumienie charakteryzujące się dużą prędkością nurtu, kamienistym dnem i zimną wodą, co gwarantuje dobre natlenienie. Są bardzo wrażliwe na zanieczyszczenia, przyjmuje się że granica przeżycia widelnicy to czystość wody w klasie drugiej. Dzięki temu jest wykorzystywana jako bioindykator.
Swoja budową larwy widelnicy przypominają nimfy jętki i często bywają z nią mylone. Różnica to umiejscowienie skrzelotchawek (narządy służące do oddychania w wodzie), jętki mają na odwłoku a widelnice na spodzie tułowia, w postaci nitkowatych lub palcowatych wyrostków. Najprościej budowę widelnicy można opisać – trzy pary nóg, dwie pary niewykształconych skrzydeł, para długich czułków i podwójny ogonek. Na tułowiu wyraźna segmentacja. Grzbiet ciemny, ciemno brązowy, brzuch jasno brązowy, wpadający w żółty. Warto wspomnieć że w różnych wodach, w zależności od środowiska ubarwienie może przybierać różne odcienie. Owad doskonały, tzn. dojrzały swoim wygładem przypomina dużego chruścika, przezroczyste skrzydła są ułożone wzdłuż tułowia.
Nimfy widelnicy należą do jednego z podstawowych pokarmów pstrągów. Doskonałe wyniki łowiąc tą muchą osiągamy już od wczesnej wiosny. Warto ją wypróbować, często jest to jedyna skuteczna mucha, na której żerują ryby. Nie bez znaczenia pozostaje fakt że jest to dość duża przynęta, z ogonkiem ok.3 cm (hak w rozmiarze #6).
Jest wiele wzorów i technik wykonania nimfy widelnicy, dziś chciałbym się skupić na nimfie plecionej. Dzięki zapleceniu dwóch kolorów (jasnego i ciemnego) uzyskujemy pożądaną segmentację, co sprawia że mucha bardzo dobrze się prezentuje. Całości dopełniają skrzydełka z kuropatwy, ogon z bażanta i wolframowa główka. Z taką nimfą widelnicy możemy ruszać na poszukiwanie pstrągów!
